Ο κύβος ερρίφθη! Στο επόμενο φορολογικό νομοσχέδιο, ένα από τα «εργαλεία» που θα ενταχθούν σε αυτό, ίσως το σημαντικότερο, θα είναι η αυστηροποίηση των ποινικών κυρώσεων με άρση του ανασταλτικού χαρακτήρα των ποινών για τις σοβαρές υποθέσεις φοροδιαφυγής. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι σε περίπτωση που εντοπίζονται αδήλωτα εισοδήματα, μέσω των τεχνικών ελέγχων που θα γίνονται, ο ελεγχόμενος θα καλείται είτε να πληρώσει είτε να οδηγηθεί στη φυλακή.
Σύμφωνα με το πρωτοσέλιδο της Εφημερίδας “Παραπολιτικά” η… καινοτομία αυτή εισάγεται στο φορολογικό μας σύστημα κατ’ απαίτηση, και μάλιστα αυστηρή, των τεχνοκρατών του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Είναι προφανές ότι οι… ανακριτικές μέθοδοι προσδιορισμού των εισοδημάτων περνούν σε δεύτερη μοίρα, αφού οι ελεγχόμενοι θα έχουν να αντιμετωπίσουν σκληρές ποινές σε περίπτωση που δεν μπορούν να δικαιολογήσουν επαρκώς το «πόθεν». Αξίζει να σημειωθεί ότι τα πρώτα ίχνη παρέμβασης του ΔΝΤ στο πώς πρέπει να διαμορφωθεί το φορολογικό σύστημα και η φοροελεγκτική “μηχανή” εντοπίζονται στο όχι και τόσο μακρινό 2005, όταν πολυπληθές κλιμάκιο του Ταμείου μετά από “ξεσκόνισμα” ολίγων ημερών στις υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών, παρέδωσε κατόπιν πρόσκλησης του τότε υπουργού Γιώργου Αλογοσκούφη, σχετικό πόρισμα.
Το “πρεσάρισμα” έγινε πιο στενό στην ετήσια έκθεση του Ταμείου, που έφερε την υπογραφή του κ. Μπομπ Τράα, για την ελληνική οικονομία με εκτενείς αναφορές στη χαώδη φοροδιαφυγή και στις “τρύπες” του συστήματος, για να φτάσουμε μετά από ανάλογες αλλεπάλληλες συστάσεις στον Μάιο του 2010, οπότε και με την υπογραφή του κ. Γιώργου Παπακωνσταντίνου στο πρώτο Μνημόνιο, τα στελέχη του ΔΝΤ πήραν επ’ ώμου την ανασύνταξη του φορολογικού μηχανισμού, εισάγοντας -ακόμα και με το ζόρι- στοιχεία του αμερικανικού συστήματος λειτουργίας των υπηρεσιών. Είναι, άλλωστε, ενδεικτικό του… “προτεκτοράτου” που έχει λίγο ως πολύ έχει στήσει το Ταμείο στις ελληνικές φορολογικές υπηρεσίες, ότι ακόμα και η TASK FORCE του κ. Χορστ Ράιχενμπαχ έχει παραδώσει εν λευκώ τη τεχνική βοήθεια στα χέρια των εμπειρογνωμόνων του ΔΝΤ, όπως προκύπτει από όλες τις τριμηνιαίες Εκθέσεις της Ομάδας, κρατώντας μόνο κάποια “ανώδυνα” πεδία για λογαριασμό των Ευρωπαίων τεχνοκρατών.
Κρατώντας τα προσχήματα στο πρώτο διάστημα εφαρμογής του Μνημονίου, οι ειδικοί του ΔΝΤ “βοήθησαν” τον κ. Παπακωνσταντίνου στη σύνταξη και παρουσίαση τον Μάιο του 2011 του αποκαλούμενου Εθνικού Προγράμματος κατά της Φοροδιαφυγής, το οποίο είχε και αυτό τη τύχη όλων των ανάλογων προηγούμενων Σχεδίων, καθώς όπως ξεκάθαρα και απροκάλυπτα τόνισε το ΔΝΤ σε ενδιάμεση Έκθεση Αξιολόγησης λίγο πριν αναλάβει η κυβέρνηση Παπαδήμου, “το πρόβλημα είναι το προσωπικό των ελεγκτικών υπηρεσιών”. Το φθινόπωρο του 2011, το ΔΝΤ ανέλαβε να “ξηλώσει” το φορολογικό σύστημα και τις δομές του υπουργείου Οικονομικών, παραδίδοντας πολυσέλιδη Έκθεση που περιείχε τα “ίχνη” όλων των αλλαγών στη φορολογία εισοδήματος, του ΦΠΑ, των ακινήτων, που ακολούθησαν τους επόμενους μήνες. Την Έκθεση που πήρε στα χέρια του ο κ. Λουκάς Παπαδήμος και ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος, υπέγραφαν οι κ.κ. Victoria Perry, Aqib Aslam, Ruud de Mooij, Thornton Matheson και Geerten Michielse, βάζοντας παράλληλα και τα θεμέλια για τους αποκαλούμενους ελέγχους made in USA.

ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ
Αν κάποιος ανυποψίαστος διάβαζε την απόφαση του υπουργείου Οικονομικών για την ενεργοποίηση των αποκαλούμενων “έμμεσων τεχνικών ελέγχου” θα έλεγε ότι επιτέλους θα γίνονται έλεγχοι ουσίας κι ότι θα συλληφθούν οι καθ’ έξιν φοροφυγάδες. Ωστόσο, εάν έπαιρνε στα χέρια του και το πολυσέλιδο εγχειρίδιο της Αμερικανικής Οικονομικής Αστυνομίας, του γνωστού IRS, μάλλον θα άλλαζε γνώμη, καθώς από τη πρώτη έως τη τελευταία σελίδα καθίσταται σαφές ότι το αποτέλεσμα αυτών των ελέγχων εξαρτάται σχεδόν στο 100% από την ικανότητα, την αποτελεσματικότητα και βέβαια την ακεραιότητα των ειδικών πρακτόρων, δηλαδή των φορολογικών ελεγκτών! Τι σημαίνει αυτό; Πολύ απλά ότι σε μια περίοδο που τόσο η ελληνική κυβέρνηση όσο και η Τρόικα επισημαίνουν ότι το ελεγκτικό προσωπικό υψηλής ποιότητας είναι περιορισμένο, ενώ παράλληλα η διαφθορά στον ελεγκτικό μηχανισμό ζει και βασιλεύει, το υπουργείο Οικονομικών ή μάλλον το ΔΝΤ επιμένει σε ελέγχους όπου το πρώτο και τον τελευταίο λόγο θα έχει ο κάθε ελεγκτής, με ό,τι μπορεί να συνεπάγεται αυτό για το τελικό αποτέλεσμα.
Ακόμα κι αν ξεπεράσει κανείς αυτό το εμπόδιο, θα “σκοντάψει” στις δυσκολίες εφαρμογής αυτού του μοντέλου ελέγχου, όπως αναδεικνύονται από το IRS, επιβεβαιώνοντας έμπειρους Έλληνες ελεγκτές που επισημαίνουν πόσο δύσκολη είναι η αποτελεσματική εφαρμογή αυτών των ελέγχων ακόμα και στη γενέτειρα τους. Ο υπ’ αριθμόν ένα κίνδυνος -όπως επισημαίνει το IRS στους πράκτορες του- είναι να καταπέσουν οι υποθέσεις στα φορολογικά δικαστήρια, εάν οι φάκελοι με τα στοιχεία είναι ελλιπείς και αυτό δεν είναι καθόλου δύσκολο εάν αναλογιστεί κανείς ότι οι Έλληνες εφοριακοί θα υποχρεωθούν ακόμα και να…. ανακρίνουν φορολογούμενους για τα… μετρητά που είχαν στη κατοχή τους πριν από 4, 5 ή και 10 χρόνια, προκειμένου να υπολογίσουν τις διαφορές εισοδήματος στα έτη που ακολούθησαν!
Ενστάσεις αντισυνταγματικότητας από τη Βουλή

Το… κερασάκι στην τούρτα, είναι οι πολλές ενστάσεις αντισυνταγματικότητας που ήγειρε ευθύς εξαρχής η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής έναντι των διατάξεων για τις “έμμεσες τεχνικές ελέγχου” που έφερε το υπουργείο Οικονομικών τον Φεβρουάριο του 2012, δείχνοντας πολύ απλά ότι ο δρόμος έως την… Αμερική είναι μακρύς και γεμάτος… “λακούβες”
Η χρήση εναλλακτικών μεθόδων υπολογισμού του φορολογητέου εισοδήματος, οι οποίες ούτε έχουν γενική εφαρμογή επί του συνόλου των φορολογουμένων (όπως, επί παραδείγματι, το σύστημα τεκμηρίων των άρθρων 16 και 17 του ΚΦΕ), αλλά ούτε και εφαρμόζονται μόνο όταν η φορολογική αρχή αδυνατεί να προσδιορίσει τις φορολογικές υποχρεώσεις του επιτηδευματία βάσει των λογιστικών του βιβλίων λόγω αποδεδειγμένης ανεπάρκειας ή ανακρίβειάς τους, αντίκειται στην αρχή της ισότητας.
Η προσφυγή της φορολογικής αρχής σε εναλλακτικές μεθόδους προσδιορισμού του εισοδήματος, όταν ο φορολογούμενος έχει συμμορφωθεί πλήρως με τη λογιστική και φορολογική νομοθεσία και δεν αμφισβητείται το κύρος των βιβλίων του, αντίκειται στην αρχή της χρηστής διοίκησης. Η θέσπιση των προτεινόμενων «έμμεσων τεχνικών ελέγχου» αντίκειται στην αρχή της φορολόγησης βάσει της φοροδοτικής ικανότητας. Ως προς το ζήτημα της εφαρμογής «έμμεσων τεχνικών ελέγχου» για τον προσδιορισμό του οφειλόμενου ΦΠΑ, οι προτεινόμενες ρυθμίσεις, ενδεχομένως, δεν βρίσκονται σε αρμονία ούτεπρος την Οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου σχετικώς με το κοινό σύστημα ΦΠΑ.