Άλλο ένα πολυνομοσχέδιο με τον Ν.4254/2014 έρχεται προς ψήφιση, ως είδος μεσοπρόθεσμου, καθώς το φανερώνει ξεκάθαρα και ο γενικός τίτλος του, δηλαδή Μέτρα στήριξης και ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας, οργανωτικά θέματα Υπουργείου Οικονομικών και άλλες διατάξεις. 

Το κείμενο χωρίζεται σε 6 μέρη ανάλογα με τον τομέα ρύθμισης. Στο Μέρος Α’ περιλαμβάνονται διατάξεις του Υπουργείου Οικονομικών που αφορούν τον εξορθολογισμό λειτουργίας της Φορολογικής Διοίκησης και τη μείωση του διοικητικού κόστους για τον φορολογούμενο, οργανωτικά θέματα του Υπουργείου, ρυθμίσεις για την εξόφληση ληξιπροθέσμων υποχρεώσεων φορέων του δημοσίου τομέα, διατάξεις για τον εκσυγχρονισμό της νομοθεσίας που διέπει την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς.

Στο Μέρος Β’ περιλαμβάνονται διατάξεις του Υπουργείου Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, με τις οποίες εκσυγχρονίζεται το σύστημα δημοσίων συμβάσεων. Στο Μέρος Γ’ περιλαμβάνονται διατάξεις του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης , με τις οποίες μειώνονται τα διοικητικά βάρη σε 13 επιλεγμένους τομείς της οικονομίας με άμεσα αποτελέσματα και για τους πολίτες αλλά και για τους κλάδους της οικονομίας μας.

Στο Μέρος Δ’ περιλαμβάνονται διατάξεις αρμοδιότητος των Υπουργείων Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας, Εθνικής Άμυνας και Προστασίας του Πολίτη με τις οποίες μεταφέρεται στο Υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας και υπάγεται στην εποπτεία και αρμοδιότητά του το Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης και Πρόνοιας Απασχολούμενων στα Σώματα ασφαλείας «Τ.Ε.Α.Π.Α.Σ.Α.» καθώς από την 1.1.2015, οι τομείς του Κλάδου Επικουρικής Ασφάλισης του Τ.Ε.Α.Π.Α.Σ.Α. εντάσσονται στο Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης (Ε.Τ.Ε.Α.).

Στο Μέρος Ε’ περιλαμβάνεται διάταξη για τα ανταποδοτικά τέλη του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής. Και στο Μέρος Στ’ περιλαμβάνονται διατάξεις του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με τις οποίες αντικαθίστανται ορισμένες διατάξεις του ισχύοντος νόμου 3213/2003 που αφορά στην υποβολή και τον έλεγχο των δηλώσεων περιουσιακής κατάστασης δημοσίων λειτουργών και προσώπων.

Στο νομοσχέδιο φυσικά υπάρχουν και προβλέψεις που αφορούν τα φορολογικά δρώμενα, ως αναμενόμενο πλέον, τα τελευταία 5 χρόνια της κρίσης. Οι πιο σημαντικές φορολογικές ρυθμίσεις που εισάγονται είναι οι πιο κάτω:

Α. Καταργείται η υποβολή της εκκαθαριστικής δήλωσης ΦΠΑ για διαχειριστικές περιόδους που λήγουν μετά την 1η Ιανουαρίου 2014, με σκοπό τη μείωση του διοικητικού και διαχειριστικού κόστους τόσο για τις επιχειρήσεις όσο και για τη Φορολογική Διοίκηση (Στο μέρος Α’ , άρθρο 1, παράγραφος 2).

Β. Ρυθμίζονται θέματα ΦΠΑ όπως λ.χ. ορίζεται με μεγαλύτερη σαφήνεια ότι υποκείμενοι στο φόρο που δεν πραγματοποιούν σε συνεχή βάση φορολογητέες πράξεις υποχρεούνται σε υποβολή δήλωσης ΦΠΑ μόνο για τις φορολογικές περιόδους που πραγματοποιούν πράξεις για τις οποίες είναι οι ίδιοι υπόχρεοι για την καταβολή του φόρου, ως λήπτες των πράξεων αυτών. Επίσης καταργείται η εξουσιοδότηση στον Υπουργό Οικονομικών να ρυθμίζει τις διαδικασίες και τις λεπτομέρειες επιστροφής του φόρου καθώς τα θέματα αυτά ρυθμίζονται ήδη από τις διατάξεις του Κ.Φ.Δ. (Ν.4174/2013). Επίσης προβλέπεται ότι το δικαίωμα επιστροφής υφίσταται, ανεξάρτητα από την αιτία στην οποία οφείλεται η δημιουργία του πιστωτικού υπολοίπου.

Γ. Ρυθμίζονται θέματα φοροδιαφυγής όπως δίνεται η δυνατότητα στη Φορολογική Διοίκηση να αναστείλει ή να απενεργοποιήσει τη χρήση του Αριθμού Φορολογικού Μητρώου του υποκείμενου εάν υφίστανται αντικειμενικά στοιχεία, τα οποία υποδηλώνουν ότι ο φορολογούμενος έχει παύσει να ασκεί οικονομική δραστηριότητα ή ότι διαπράττει φοροδιαφυγή ( υπό την ποινική ή κατά το διοικητικό δίκαιο έννοιά της ) ή ότι έχει δηλώσει ψευδή ή ανακριβή στοιχεία για την απόκτησή του. Η περίπτωση της φοροδιαφυγής δεν αφορά τη διάπραξη τυπικών παραβάσεων των κείμενων φορολογικών διατάξεων αλλά την από πρόθεση παραβίαση αυτών με συνέπεια την αποφυγή απόδοσης φόρων προς βλάβη του κοινωνικού συνόλου.

Δ. Άλλες φορολογικές διατάξεις ορίζουν ότι στην περίπτωση αίτησης επιστροφής από υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο μη εγκατεστημένο στο εσωτερικό της Χώρας η προθεσμία προκειμένου η Φορολογική Διοίκηση να αποφανθεί σχετικά με το εάν συντρέχουν οι προϋποθέσεις της επιστροφής, δεν είναι ο χρόνος των ενενήντα ημερών αλλά ο χρόνος των τεσσάρων ή οκτώ μηνών που ορίζεται σχετικά στην κοινοτική νομοθεσία ως προθεσμία για την ολοκλήρωση των επιστροφών αυτών. Επίσης προβλέπεται να ισχύουν οι αποδείξεις δαπανών ακόμη και σε εκπρόθεσμες δηλώσεις  (…αποσαφηνίζεται ότι οι δαπάνες αγοράς αγαθών και λήψης υπηρεσιών της παραγρ. 2 του άρθρου 9 του ν. 2238/1994 καθώς και τα έξοδα ιατρικής και νοσοκομειακής περίθαλψης της περιπτ. α΄ της παραγρ.3 του άρθρου 9 του ίδιου νόμου, που αφορούν το οικονομικό έτος 2014, λαμβάνονται υπόψη για τον προσδιορισμό του φόρου σύμφωνα με την κλίμακα της παραγρ. 1 α΄ του ίδιου άρθρου και νόμου, ακόμη και στην περίπτωση που συμπεριληφθούν σε εκπρόθεσμες αρχικές ή τροποποιητικές δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος).

Ε. Τέλος ρυθμίζονται και αρκετά θέματα της δήλωσης πόθεν έσχες όπως λ.χ. ορίζεται ως ημερομηνία αναφοράς της δήλωσης η 31 Δεκεμβρίου του προηγούμενου έτους, αντί της προβλεπόμενης σήμερα ημέρας υποβολής της δήλωσης. Η νέα ρύθμιση αντιμετωπίζει δυσχέρειες στο έργο του ελέγχου που διαπιστώθηκαν στην πράξη, καθώς ήταν δυσχερής η σύγκριση του περιεχομένου της δήλωσης περιουσιακής κατάστασης με εκείνο της φορολογικής δηλώσεως του υπόχρεου.

Επίσης η υποχρέωση δήλωσης υφίσταται πλέον μόνο για ένα έτος μετά την απώλεια της ιδιότητας του υπόχρεου, αντί των τριών ετών, που προβλέπονται σήμερα και προβλέπεται πλέον ότι η υποβολή της δήλωσης θα γίνεται το αργότερο σε χρόνο που ορίζεται μετά τη λήξη της προθεσμίας υποβολής των φορολογικών δηλώσεων, αντί της 30ης Ιουνίου εκάστου έτους και τέλος προβλέπεται την ηλεκτρονική υποβολή της δήλωσης μέσω ενιαίας ειδικής εφαρμογής. Η ηλεκτρονική υποβολή θα απλοποιήσει τη σχετική διαδικασία, θα διευκολύνει σημαντικά την ηλεκτρονική επεξεργασία των δηλώσεων και θα επιτρέψει την εξοικονόμηση δαπανών.