Φρένο σε νέα γενιά επισφαλών δανείων επιχειρεί να βάλει η κυβέρνηση μέσα από το ξεκαθάρισμα όσων αυτήν τη στιγμή είτε έχουν βγει σε καθυστέρηση, είτε βρίσκονται κοντά στο κόκκινο. Απώτερος στόχος να δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις που αποδεδειγμένα επιθυμούν, αλλά δεν μπορούν να είναι συνεπείς και να τους διαχωρίσει από τους κακοπληρωτές που έχουν την οικονομική δυνατότητα να εξυπηρετήσουν τα δάνειά τους, αλλά έχουν επιλέξει τη στάση πληρωμών.

Μέσα από μια δέσμη μέτρων επιδιώκεται να δημιουργηθεί ένα δίχτυ ασφαλείας για τους οφειλέτες προκειμένου ακόμη και στην περίπτωση όπου δεν ανανεωθεί για το 2014, όπως όλα δείχνουν, η αναστολή των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας, να προστατευθούν όσοι δεν μπορούν «αντικειμενικά» να εξυπηρετήσουν τα δάνειά τους.

Με τον τρόπο αυτό θα υποστηριχθεί η πολιτική θέση που διατυπώνεται από κυβερνητικά στελέχη ότι δηλαδή δεν πρέπει με την απαγόρευση των πλειστηριασμών να προστατεύονται μπαταχτσήδες, που ενώ μπορούν δεν πληρώνουν, αλλά μόνο όσοι το έχουν πραγματικά ανάγκη.

Εξίσωση ιδιαίτερα δύσκολη, όχι όμως και άλυτη όπως υποστηρίζουν κυβερνητικά στελέχη. Το σχέδιο προβλέπει τη θεσμοθέτηση αντικειμενικών κριτηρίων όπως είναι οι «αποδεκτές δαπάνες διαβίωσης», εργαλείο το οποίο έχει λειτουργήσει σε αρκετές χώρες του εξωτερικού (ΗΠΑ, Ιρλανδία, Μ. Βρετανία), αλλά και του «συνεργάσιμου δανειολήπτη». Πρακτικά, μέσα από μια σειρά κριτηρίων θα καθορίζεται πόσα μπορεί να πληρώσει ένα νοικοκυριό, αλλά κυρίως αν έχει επιδείξει διάθεση να εξοφλήσει τις υποχρεώσεις του.

Σύμφωνα με στελέχη του υπουργείου Ανάπτυξης, οι «αποδεκτές δαπάνες διαβίωσης» θα αποτελέσουν ένα αντικειμενικό εργαλείο το οποίο θα μπορέσει να διευκολύνει τη διαπραγμάτευση μεταξύ του δανειολήπτη και της τράπεζας και θα είναι «μπούσουλας» πάνω στον οποίο θα είναι εφικτή μια νέα συμφωνία.
Βάσει του μοντέλου, το οποίο, σύμφωνα με πληροφορίες, θα εκπονηθεί σε συνεργασία με την Ελληνική Στατιστική Αρχή και το Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, θα τεθούν συγκεκριμένα αντικειμενικά κριτήρια.

Μεταξύ αυτών θα είναι το κόστος διαβίωσης του κάθε νοικοκυριού. Θα υπολογίζονται τα έσοδα της οικογένειας από μισθούς, καταθέσεις, ακίνητη περιουσία κ.ά. και ταυτόχρονα ποιο είναι το κόστος ζωής που αντιμετωπίζει. Εν συνεχεία, θα προσδιορίζεται ένα «αποδεκτό» ύψος εξόδων για στέγαση, σίτιση, τιμολόγια ΔΕΚΟ κ.τ.λ. Με αυτά τα κριτήρια θα καθορίζεται το ποσό που θα μπορεί να πληρώνει στην τράπεζα.

Πρακτικά, όπως συνέβη και στην περίπτωση της Ιρλανδίας, μια τετραμελής οικογένεια με εισοδήματα, για παράδειγμα 2.000 ευρώ, για την οποία προσδιορίζεται αντικειμενικό κόστος διαβίωσης 1.500 ευρώ, θα καλείται να καταβάλλει για τη δόση 500 ευρώ. Ωστόσο, το σύστημα προσδιορισμού του κόστους διαβίωσης θα καλεί τον δανειολήπτη να προσαρμόσει τα έξοδά του στις πραγματικές ανάγκες. Για παράδειγμα, θα κληθεί να κόψει «πολυτέλειες» αναφορικά με έξοδα διαμονής, διασκέδασης, ιδιωτικά σχολεία, κόστος τηλεπικοινωνιών και ρεύματος, όταν αυτές υπερβαίνουν τα όρια που θα προσδιορίσει η ΕΛΣΤΑΤ.

Μέχρι σήμερα, η αναχρηματοδότηση που γινόταν από τα ελληνικά πιστωτικά ιδρύματα προς τα νοικοκυριά περιορίστηκε κυρίως σε μια περίοδο χάριτος στην πληρωμή κεφαλαίου, η οποία ήταν οριζόντια και σε αρκετές περιπτώσεις δεν έδωσε λύση στο πρόβλημα.

Μέσω των αποδεκτών δαπανών διαβίωσης και του κατά πόσον ο δανειολήπτης είναι συνεργάσιμος θα επιχειρηθεί εξατομικευμένη αναδιάρθρωση των δανείων των νοικοκυριών, από την οποία δεν πρέπει να αποκλείεται ακόμη και η διαγραφή μέρους αυτών, εάν διαπιστωθεί πως ένα δάνειο δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί από τη στιγμή που δεν υπάρχει διαθέσιμο εισόδημα, αλλά ούτε και προοπτική δημιουργίας στο μέλλον.

Βάσει του προγραμματισμού, μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου το υπουργείο Ανάπτυξης θα είναι έτοιμο να παρουσιάσει το πλέγμα δράσεων για τα φυσικά πρόσωπα.

Οι μικρομεσαίες

Εκτός όμως από τα νοικοκυριά, έως τα τέλη Οκτωβρίου η κυβέρνηση σκοπεύει να παρουσιάσει το σχέδιο δράσης και για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Στο πλαίσιο αυτό, σχεδιάζονται βελτιώσεις σε διάφορες πτυχές του πτωχευτικού κώδικα αλλά και η δημιουργία θεσμών ενημέρωσης των επιχειρηματιών, κάτι που λείπει σήμερα από την Ελλάδα. Και σε αυτήν την περίπτωση, υποστηρίζεται ότι στόχος της κυβέρνησης δεν είναι οι οριζόντιες ρυθμίσεις.

Οι πλειστηριασμοί

Την ίδια ώρα, έχει φουντώσει για τα καλά η συζήτηση για το ενδεχόμενο ξεπαγώματος των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας από 1η Ιανουαρίου 2014.

Στο θέμα αναφέρθηκε σε συνέντευξή του στο Mega ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας σημειώνοντας ότι «κανείς δεν θέλει τους κακοπληρωτές να τους εξαιρούμε, διότι αυτό σημαίνει ότι δεν θα υπάρχει στεγαστική πίστη. Δεν πρόκειται ποτέ τράπεζα να ξαναδώσει δάνειο». Διαβεβαίωσε δε πως «δεν θα θιγεί ο άνθρωπος ο οποίος λόγω της συγκυρίας δεν μπορεί να ξεπληρώσει το πρώτο του σπίτι».

Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος στη συνέντευξη που παραχώρησε στο Πρώτο Θέμα σημείωσε: «Η απαγόρευση των πλειστηριασμών δεν πρέπει να αρθεί. Η πρώτη κατοικία του φτωχού και του μεσαίου νοικοκυριού δεν μπορεί να τεθεί σε κίνδυνο». Και πρόσθεσε πως «αυτό δεν θα βοηθούσε κανέναν – ούτε τις τράπεζες, που θέλουν να ρυθμίζουν και να εξυπηρετούνται τα δάνεια και όχι να… σκοτώνονται τα σπίτια των οφειλετών αυτού του επιπέδου».

Πηγή.  www.euro2day.gr