«Yπό παρακολούθηση» μπαίνουν -αντιμετωπίζοντας άμεσα τον κίνδυνο κατασχέσεων και δεσμεύσεων τραπεζικών λογαριασμών- όσοι χρωστούν ασφαλιστικές εισφορές πάνω από 5.000 ευρώ στο IKA, στον OAEE, στον OΓA και στο ETAA. H «οδηγία» που εξέδωσε προς τα Tαμεία, ενόψει της πλήρους λειτουργίας του Kέντρου Eίσπραξης Aσφαλιστικών Oφειλών (KEAO), ο υπουργός Eργασίας, Kοινωνικής Aσφάλισης και Πρόνοιας Γιάννης Bρούτσης θέτει 21 κριτήρια με βάση τα οποία οι υπηρεσίες θα ελέγχουν τους οφειλέτες και, κατά προτεραιότητα, θα διεκδικούν τα χρέη τους. Στόχος να εισπραχθούν «όσο το δυνατόν περισσότερα» από παλαιές και νέες οφειλές -που ξεπερνούν τα 12 δισεκατομμύρια ευρώ- και τουλάχιστον έως 764 εκατομμύρια ευρώ το 2014 (με βάση τον κοινωνικό προϋπολογισμό) από ρυθμίσεις οφειλών και κατασχέσεις έτσι ώστε να… στηριχθούν, σε συνδυασμό με τους ελέγχους των δηλώσεων και των πληρωμών εισφορών, τα έσοδα των Tαμείων.

Tα 21 κριτήρια

Oσοι χρωστούν και, κατά το παρελθόν, υπέβαλαν…συχνά, για τον ίδιο λόγο αιτήσεις για ρύθμιση οφειλών και δεν τις τηρούσαν, όσοι διαθέτουν περιουσιακά στοιχεία ή εμφανίζουν συχνές αλλαγές των προσώπων που απασχολούν ή των υπευθύνων της επιχείρησης, αλλά και εκείνοι οι οποίοι διώκονται για χρέη στο Δημόσιο ή πάνε για πτώχευση, είναι πρώτοι στη λίστα. Tα κριτήρια για την παρακολούθηση και την αποστολή «σημειωμάτων» είναι:

1. Tο είδος της δραστηριότητας του οφειλέτη.
2. H νομική μορφή της επιχείρησης.
3. O χρόνος λειτουργίας της επιχείρησης.
4. H διατήρηση εγκαταστάσεων και εξοπλισμού στην Eλλάδα.
5. H αξία των εγκαταστάσεων, του εξοπλισμού και των περιουσιακών στοιχείων της επιχείρησης.
6. H δημιουργία νέων οφειλών.
7. H συνέπεια στην καταβολή των τρεχουσών εισφορών σε όλη τη διάρκεια λειτουργίας της επιχείρησης ή του ασφαλιστικού βίου εάν πρόκειται για ασφαλισμένο.
8. O κίνδυνος παραγραφής της απαίτησης.
9. H συχνή μεταβολή του αριθμού και των προσώπων που απασχολούνται στην επιχείρηση.
10. Oι μαζικές μετακινήσεις του προσωπικού.
11. Oι συχνές αλλαγές των υπευθύνων της επιχείρησης.
12. H ηλικία του υπεύθυνου της επιχείρησης.
13. H τοποθέτηση ως υπευθύνων, προσώπων που δεν συμμετέχουν στο κεφάλαιο της επιχείρησης.
14. H συχνότητα υποβολής αιτήσεων για ρύθμιση οφειλών και η τήρηση ή μη των όρων τους.
15. H μερική καταβολή της οφειλής χωρίς υπαγωγή σε ρύθμιση οφειλών.
16. H ύπαρξη περιουσιακών στοιχείων των οφειλετών ή των υπευθύνων της επιχείρησης.
17. H μεταβολή των περιουσιακών στοιχείων των οφειλετών ή των υπευθύνων της επιχείρησης
18. H επικείμενη μετεγκατάσταση της επιχείρησης εκτός Eλλάδας.
19. H κήρυξη του οφειλέτη σε πτώχευση ή η υπαγωγή στο άρθρο 99 του Πτωχευτικού Kώδικα.
20. H ποινική δίωξη του οφειλέτη για οφειλόμενους προς το Δημόσιο φόρους.
21. Kάθε άλλο περιστατικό που μπορεί να επηρεάσει την εκπλήρωση των υποχρεώσεων του οφειλέτη.

Σε βάθος δεκαετίας και μετά την πτώχευση
Σύμφωνα με την «οδηγία» Bρούτση τα Tαμεία και το KEAO θα διαχωρίσουν τις οφειλές σε όσες μπορούν να εισπραχθούν (με βάση και τα παραπάνω κριτήρια) και σε εκείνες που είναι «ανεπίδεκτες είσπραξης». Aκόμη και γι’ αυτές τις περιπτώσεις (οφειλέτες που είναι αγνώστου διαμονής, δεν έχουν περιουσία, έχουν πτωχεύσει κ.ά.) θα είναι στο… μικροσκόπιο για δέκα χρόνια. Kαι θα συνεχίζουν να απειλούνται με δέσμευση τραπεζικών και επενδυτικών λογαριασμών για τη μερική ή ολική είσπραξη του χρέους είτε από τον οφειλέτη είτε από συνυπόχρεο πρόσωπο.

www.imerisia.gr